#H*** K****

Ostrzegam przed zleceniem do podopiecznego , uznanego przez agencję za osobę miłą i samodzielną . Zlecenie jest w pobliżu Celle, kod 29223, w landzie Dolna Saksonia. Podopieczny ma niespożytą energię, gdyby był dzieckiem, to pewnie by uznano, że ma ADHD. Przy tym ma głęboką demencję, jest zupełnie nieświadomy tego co robi. Nawet, gdyby były przy nim dwie opiekunki, to by je zamordował. Trzeba mieć czworo oczu i być jednocześnie w trzech miejscach naraz, gdyż podopieczny w jednej chwili potrafi poprzenosić rzeczy z kilku miejsc, robiąc cały czas taki kipisz, że można się zarobić na śmierć, żeby utrzymać względny porządek i cokolwiek znaleźć. Nie ma chwili wytchnienia, bo oprócz tego, że wszystko wynosi, przenosi, gubi, to jeszcze milion razy zadaje te same pytania albo ciągle coś chce, Po kilkanaście razy pod rząd dzwoni do kogoś, gadając do słuchawki. Nie potrafi się skupić podczas jedzenia, odchodzi kilkanaście razy od stołu, robi w tym czasie sto innych rzeczy, coś nowego donosi albo wynosi. Jeśli posiłek jest jedzony na tarasie, to po powrocie do kuchni, zastaje się totalny bałagan. Wieczorem, a raczej nocą, bo około północy, trudno zagnać go do łóżka. Nie działają żadne racjonalne argumenty, bo brak logicznego myślenia. Nie ma 11 godzinnej przerwy nocnej, bo trzeba rano wstać. Postanowiłam, że będę spała nie krócej niż do ósmej, ale każdego dnia, gdy wchodzę do kuchni uginają się pode mną nogi i chce mi się wyć z rozpaczy.Na stole powyciągane różne sztućce, talerze i talerzyki, jedzenie z lodówki i zamrażarki. Wielokrotnie dużo rzeczy się zmarnowało, bo leżało całą noc w cieple. Na stole kładzie też grzebień, klucze, różne narzędzia, zdjęcia, dokumenty. Ciągle też wyciąga czyste ścierki z szafy. Swoje ciuchy też bez przerwy kotłuje, miesza czyste z brudnymi, nie sposób zgadnąć co jest czyste, a co już miał na sobie. Nie sypia po południu, robiąc kipisz w całym domu, gdy wychodzę na swoją przerwę. Po powrocie do domu nie wiem od czego najpierw zacząć. Nie ma w całym domu miejsca, gdzie mogłabym bodaj na pięć minut izolować się od niego, żeby moment odetchnąć. W głowie mam już taki mętlik, że zapominam o swoich lekarstwach. Jedno o czym marzę to chwila ciszy i spokoju, ale nie ma takiego miejsca gdzie można przed nim uciec. Nie da się spokojnie nawet zjeść posiłku. bo nie ma chwili, żeby nie latał, albo nie gadał. Gdy tu przyjechałam był taki syf, jakby lata nie było sprzątane. Przez pierwszy tydzień ogarnęłam kuchnie i łazienki, żeby jakoś żyć, ale teraz stwierdziłam, że to bezcelowe, bo za chwilę jest tak samo, a można się wykończyć. Pomimo takiego podopiecznego, nikt nie przychodzi do sprzątania. choć powiedziałam o tym synowi, a opiekunka ma cały dzień co robić przy podopiecznym. Jutro będzie trzy tygodnie jak tu jestem, a czuje się jakbym była rok. To niezwykle toksyczny człowiek, przez cały dzień zatruwa mi spokój, emocję, także nie mam siły się już uśmiechać. To przypadek absolutnie nie do opieki w domu. Mimo to agencja będzie szukać kolejnej ofiary. Syn za naczelne zadanie opiekunki postawił, aby tacie na wszystko pozwalać i wszystko tolerować, bo tata ma być zadowolony. Do tego stopnia, że kazał mi zabierać ojca na zakupy, aby miał rozrywkę. Kategorycznie odmówiłam, bo mam dość stresu w domu, a zakupy to jedyny czas, gdy mogę się od niego uwolnić. Poza tym jeżdżę swoim samochodem i nie będę go woziła, aby mi potem w samochodzie śmierdziało. Dodam, że pokój opiekunki to ciemna, mała nora, wąski i twardy materac, stare meble ze starymi klamotami rodzinnymi. niewygodne krzesło, malutka szafa z materiału. W każdy weekend przyjeżdżają dzieci podopiecznego, żeby opiekunka miała wolny dzień. Ale za to w poniedziałek, po ich wyjeździe trzeba robić porządki w całym domu, bo to flejtuchy i brudasy.