Stary, ale… aktywny!

Starość jest często postrzegana jako czas, kiedy człowiek nie ma siły, podupada na zdrowiu i wobec tego powinien przede wszystkim odpoczywać. Niesłuszny, ale rozpowszechniony stereotyp dotyczący starości głosi, że osoba w podeszłym wieku jest schorowana, niedołężna i ociężała umysłowo. W praktyce może to oznaczać traktowanie osób starszych jak niezdolnych i niechętnych do podejmowania wszelkiej, poza niezbędnym minimum, aktywności. Przedstawiony błędny sposób myślenia o starości może skłaniać opiekunów osób starszych do zniechęcania ich do wysiłku fizycznego bądź intelektualnego. Co więcej – prowokuje także seniorów do przyjmowania takiej postawy wobec samych siebie.
Sposób myślenia bezpośrednio wpływa na emocje, których doświadczamy i na nasze zachowanie w konkretnych sytuacjach. Dlatego osoba starsza przekonana o tym, że nic dobrego już jej nie czeka, nie będzie gotowa, aby aktywnie spędzać czas – wycofa się z działań, które do tej pory sprawiały jej przyjemność, ograniczy przez to kontakty z innymi, co faktycznie sprawi, że będzie osamotniona i smutna. Wiadomo także, że pogorszenie stanu emocjonalnego, przeżywanie stresów i napięć wiąże się ze zwiększeniem podatności na różne choroby.
 
Postaraj się włączać seniora w realizowanie codziennych zadań (na tyle, na ile pozwala mu stan zdrowia i aktualne samopoczucie fizyczne). Jest to jedna z najprostszych metod aktywizowania osób starszych oraz wpływania na ich przekonania o starości i starzeniu się. Z punktu widzenia opiekuna często łatwiej jest wyręczyć podopiecznego w wykonywaniu różnych czynności, bo zajmują one wówczas mniej czasu i przebiegają sprawniej. Jednakże jest to działanie niekorzystne – zarówno w perspektywie podtrzymywania sprawności, jak i samooceny podopiecznego. Im dłużej osoba starsza pozostaje samodzielna i jest w stanie wykonywać codzienne czynności, tym lepiej.
 
Zadbaj o atrakcyjny plan dnia z osobą starszą, który umożliwi aktywne spędzenie czasu. Każdego dnia warto zastanowić się wspólnie z podopiecznym, jakiego rodzaju działania chciałby podjąć. Pamiętajmy, że ciało i umysł człowieka są tym sprawniejsze, im więcej ćwiczą. Zatem warto planować wciągające, przyjemne i atrakcyjne sposoby wspólnego spędzenia czasu. Może to być wyjście na spacer do miejsca, którego podopieczny dawno nie odwiedzał, wycieczka do galerii czy muzeum lub wyprawa do lokalnego domu kultury na koncert. Także w sytuacji kiedy nie można wyjść z domu, warto obmyślić angażujące zajęcia różnego rodzaju – od przeglądania zdjęć i wspominania, po wspólne przygotowanie ulubionego ciasta czy rozwiązywanie krzyżówek.