Czynniki zwiększające ryzyko udaru mózgu

Udar mózgu jest bardzo poważnym zaburzeniem jego funkcjonowania. Co gorsza, może do niego dojść u każdego i to w każdej chwili. Na szczęście dzisiejsza medycyna jest w stanie określić jakie czynniki zwiększają ryzyko wystąpienia udaru. Możemy je podzielić na niemodyfikowalne, czyli takie na które nie mamy wpływu, oraz modyfikowalne, na które mamy wpływ.
Osoby obciążane czynnikami niemodyfikowalnymi muszą szczególnie sumiennie poddawać się okresowym badaniom kontrolnym, przestrzegać wszelkich zaleceń lekarskich oraz unikać bądź kontrolować takie czynniki ryzyka, których oddziaływanie można ograniczyć. Takimi czynnikami są:
 
Wiek – im starsza jest osoba, tym wyższe ryzyko wystąpienia u niej udaru mózgu.
Płeć – udar mózgu częściej występuje u mężczyzn, niż kobiet.
Obciążenia rodzinne – ryzyko udaru jest wyższe u osób, których członek bliskiej rodziny (rodzice, dziadkowie) miał udar.
Wcześniej przebyty udar – ryzyko udaru mózgu u kogoś, kto raz już go przeszedł, jest znacznie wyższe niż u osoby, która nigdy go nie miała.
Przebyty przejściowy atak niedokrwienny – jest to krótki i przemijający epizod o takich samych objawach jak te, które występują przy udarze, ale nie powodujących trwałych uszkodzeń mózgu.
 
Na wiele czynników mamy jednak wpływ, więc ważne jest, aby wspierać seniora w unikaniu lub kontrolowaniu wymienionych poniżej czynników ryzyka oraz we wprowadzaniu odpowiednich zmian w stylu życia. Może to w znacznym stopniu przyczynić się do zredukowania ryzyka wystąpienia u niego przejściowego ataku niedokrwiennego oraz pierwszego lub ponownego udaru mózgu. Do czynników modyfikowalnych należą:
 
Nadciśnienie – obecnie uważane jest za podstawowy czynnik ryzyka udaru mózgu. Prawidłowe leczenie może zmniejszyć ryzyko udaru aż o 40%.
Migotanie przedsionków – choroba serca polegająca na nieskoordynowanym pobudzeniu jego przedsionków, w wyniku którego w pewnych miejscach następuje zastój krwi. Może to prowadzić do zakrzepu, który przedostając się do mózgu, powoduje udar. Rozpoznanie migotania przedsionków i wdrożenie odpowiedniego leczenia pozwala zapobiec jego zakrzepowo-zatorowym powikłaniom.
Niedrożność tętnicy szyjnej – zwężenie światła tętnicy szyjnej na skutek zmian miażdżycowych. Tętnica szyjna dostarcza krew do mózgu, a kiedy jest niedrożna, może zostać łatwo zablokowana skrzepem, co uniemożliwi dopływ krwi do mózgu, powodując tym samym udar niedokrwienny.
Wysoki poziom „złego” cholesterolu we krwi – „zły” cholesterol odkłada się w komórkach ścian tętniczych, tworząc tam złogi, doprowadzając do zwężenia tętnic wieńcowych i nie pozwalając na swobodny przepływ krwi. Wzrost stężenia „złego” cholesterolu w surowicy krwi jest jednym z podstawowych czynników ryzyka wystąpienia miażdżycy, choroby wieńcowej i zawału serca oraz udaru mózgu.
Cukrzyca – cukrzyca sama w sobie stanowi niezależny czynnik ryzyka udaru mózgu. Ponadto wiele osób cierpiących na tę chorobę jest otyłych, ma wysokie ciśnienie krwi oraz wysoki poziom cholesterolu we krwi, co jeszcze bardziej podnosi u nich ryzyko wystąpienia udaru mózgu.
Brak aktywności fizycznej i otyłość – mogą się one przyczynić m.in. do wystąpienia nadciśnienia, miażdżycy naczyń wieńcowych, wysokiego poziomu cholesterolu we krwi, cukrzycy i chorób serca. Wszystkie te problemy zdrowotne podnoszą ryzyko wystąpienia udaru mózgu.
Niezdrowe odżywianie – w szczególności spożywanie tłustych pokarmów (podwyższają poziomu cholesterolu we krwi), produktów bogatych w sód (podnoszą ciśnienie krwi), oraz pokarmów wysokokalorycznych (prowadzą do otyłości).
Palenie tytoniu – zawarte w dymie papierosowym nikotyna i tlenek węgla niszczą układ krwionośny, zwiększając tym samym ryzyko wystąpienia m.in. udaru mózgu.