Zapalenie płuc to nic innego jak ostra infekcja jednego lub obu płuc (pęcherzyków płucnych) i końcowych odcinków górnych dróg oddechowych. Do stanu zapalnego prowadzą czynniki biologiczne w miąższu płucnym, gdzie powstają zapalne nacieki, a w pęcherzykach płucnych wysięk.
Pomimo prężnego rozwoju medycyny, zapalenie płuc nadal pozostaje groźną chorobą. Infekcja doczekała się nawet upamiętnienia - 12 listopada przypada Światowy Dzień Zapalenia Płuc, w którym przypomina się o zagrożeniach, które niesie za sobą choroba.
 
Zapalenie płuc a wiek
Według danych, zachorowalność na zapalenie płuc wzrasta od jesieni do początku wiosny. Powodują je zarówno wirusy, bakterie, jak i pasożyty, a najbardziej zagraża dzieciom i seniorom.
Układ odpornościowy u osób starszych nie jest tak sprawny jak kiedyś, zwłaszcza gdy występują też inne przewlekłe schorzenia, które dodatkowo osłabiają organizm. Wraz z wiekiem u seniorów maleje powierzchnia wymiany oddechowej, zmniejsza się ruchomość klatki piersiowej i zanikają ścianki pęcherzyków płucnych. Niestety, dla osób starszych zapalenie płuc jest często chorobą śmiertelną. Ryzyko zgonu z powodu zapalenia płuc u osób powyżej 75 r. ż. jest nawet kilkukrotnie wyższe niż u osób młodych. U chorych, którzy ukończyli 85 lat, śmiertelność sięga niemal 50%.
 
Objawy i leczenie
U starszych osób może być ciężko rozpoznać objawy zapalenia płuc. Chorując na różne schorzenia, bardzo trudno zauważyć te właściwe. Ze względu na upośledzenie odporności przez wiek pacjenta, system odpornościowy seniora nie jest w stanie zdobyć się na reakcje, które są oznaką walki z chorobą (tj. gorączka, kaszel). Jednak można wyodrębnić często występujące objawy, na które powinnyśmy zwrócić uwagę:

• kaszel
• duszność
• gorączka i stany podgorączkowe
• ból w klatce piersiowej
• dreszcze, poty
• kaszel z odkrztuszaniem plwociny
• przyspieszony oddech
• osłabienie
• gwałtowne pogorszenie sprawności fizycznej
• zaburzenia świadomości

Biorąc pod uwagę powagę choroby, przy zaobserwowaniu objawów u osoby w podeszłym wieku, należy jak najszybciej wezwać pogotowie lub samemu zawieźć seniora na badanie. Po zapaleniu płuc powinno się otoczyć seniora szczególną opieką i stale kontrolować stan zdrowia. W ciągu roku od hospitalizacji z powodu zapalenia płuc umiera więcej chorych niż w ostrej fazie choroby. 

Codziennie dociera do nas masa nowych wiadomości dotyczących rozwoju sytuacji w związku z epidemią koronawirusa. Każdy z krajów radzi sobie z kryzysem na swój własny sposób w miarę możliwości. Coraz więcej państw decyduje się jednak na zamknięcie granic i nałożenie ścisłych procedur podczas powrotu obywateli. Zarówno Polska jak i Niemcy zamknęły swoje granice, ale ruch w obu kierunkach nadal jest możliwy. Dla kogo? I w jaki sposób przygotować się na przekroczenie granicy jadąc do Niemiec i wracając do Polski? Czego należy się spodziewać?
 
Jadąc do Niemiec
W obawie, nie tylko przed błyskawicznie rozprzestrzeniającym się wirusem, ale również przed paniką na granicach, gdzie mieszkańcy innych krajów przyjeżdżają zrobić zapasy na nadchodzącą epidemię, 16 marca 2020 r. Niemcy zamknęły granice z Francją, Luksemburgiem, Austrią, Szwajcarią oraz Danią. W związku z tym, zagraniczni przyjezdni „bez uzasadnionego powodu” nie mogą wjechać na teren kraju.
Co oznacza, że możliwy jest wjazd do Niemiec z Polski. Polacy, którzy podróżują tranzytem przez terytorium Niemiec do Polski jako stałego miejsca zamieszkania, będą traktowani jako osoby mające istotny powód by przekroczyć granicę Niemiec. Takim restrykcjom nie podlegają również osoby pracujące na terenie kraju oraz transport towarowy.
 
Jadąc do Polski
Od niedzieli 15 marca 2020 r. zamknięto polskie granice, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa w kraju. W związku z tym, przywrócono kontrole na granicy, co skomplikowało przemieszczanie się pomiędzy krajami.
Początkowo, Polacy pracujący w Niemczech, a mający meldunek na terenie Rzeczpospolitej, nie musieli wypełniać karty lokalizacyjnej po powrocie do kraju. Niestety, 24 marca 2020 r. ministerstwo zdrowia postanowiło znieść ten „przywilej” i od 27 marca wszystkie osoby wykonujące prace zawodowe w państwie sąsiadującym przekraczający polską granicę podlegają kwarantannie. 
Przepis również dotyczy Polaków, którzy na co dzień mieszkają i pracują w Niemczech. Przekraczając polską granicę, nawet odwiedzając rodzinę w Polsce, zostaną objęci 14-dniową domową kwarantanną.
Przekroczenie granicy z Niemcami możliwe jest w:

Jędrzychowicach (autostrada A4)

Olszynie – Forst (droga krajowa nr 8)

Świecku – Frankfurt (droga krajowa nr 2)

Krajniku Dolnym – Schwedt (droga krajowa nr 26)

Kołbaskowie – Pomellen (autostrada A6)

Świnoujściu – Garz (droga krajowa nr 93)

Gubinie - Guben (droga wojewódzka nr 138)

Słubicach - Frankfurt nad Odrą (droga krajowa nr 29)

Kostrzynie nad Odrą – Kietz (droga krajowa nr 22)

ZgorzelcuObecnie wydłużono kontrole graniczne do 13 kwietnia 2020 r.

W przeciągu ostatnich kilku tygodni sytuacja w Europie zmieniła się o 180 stopni. Wszystko za sprawą nowego szczepu koronawirusa. Zebraliśmy dla Was najważniejsze informacje, które dotyczą osób przebywających w Niemczech.
Większość nowych działań dotyczy zamknięcia publicznych placówek, dni i godzin otwarcia sklepów oraz ograniczenia maksymalnej ilości osób podczas spotkania. Jednak jak się przekonacie – co kraj (związkowy), to obyczaj. Zebraliśmy jedynie główne obostrzenia, dlatego zachęcamy do pogłębienia wiedzy o landzie, w którym się znajdujecie. Warto się z nimi zapoznać, ponieważ w zależności od landu, za niedostosowanie się do nich grożą kary finansowe, oraz… ograniczenia wolności. Biorąc pod uwagę dynamikę sytuacji, warto śledzić sytuację w niemieckich mediach na bieżąco.
 
BADENIA-WIRTEMBERGIA
Zamknięto szkoły podstawowe, muzea, teatry, kina, studia fitness, biblioteki. Zakazano spotkań w miejscach publicznych dla grup powyżej trzech osób, nie obowiązuje to jednak rodzin. Wszystkie restauracje i kawiarnie oraz puby pozostaną zamknięte dla gości, ale będzie możliwość zamówienia dań na wynos. Zakazano odprawiania nabożeństw kościelnych. Obecnie trwają prace nad większym ograniczeniem przyjazdu osób z rejonów mocno dotkniętych koronawirusem.
 
BAWARIA
Zamknięto placówki edukacyjne, rekreacyjne oraz kulturowe na terenie całego kraju, a także sklepy, które nie zapewniają podstawowego zaopatrzenia. Wprowadzono zakaz opuszczania domu bez uzasadnionego powodu tj. niezbędne zakupy, droga do pracy, wizyta u lekarza. Dopuszczalne jest wyjście na świeże powietrze samemu lub w towarzystwie osób, z którymi się mieszka. Restauracje wydają tylko zamówienia „na wynos”.
 
BERLIN
Zamknięto m.in. bary, kluby oraz centra rozrywki, kina i obiekty sportowe. Trwają prace nad zamknięciem restauracji, które obecnie pracują tylko do godz. 18.00, aby mogły prowadzić jedynie sprzedaż dań na wynos. Obowiązuje zakaz spotkań, w których bierze udział mniej niż 50 osób.
 
BRANDENBURGIA
Obecnie zamknięto placówki edukacyjne oraz rekreacyjne. Restauracje mogą nadal prowadzić działalność, ale nie dłużej niż do godz. 18.00. Zakazano organizację imprez dla ponad 1000 osób, a zgromadzenia dla ponad 100 osób muszą być zgłaszane władzom lokalnym.
Przed podjęciem kolejnych restrykcji, władze rządu chcą najpierw zaobserwować skuteczność działań prewencyjnych w innych landach.
 
BREMA
Wprowadzono zakaz gromadzenia się ludzi oraz zamknięcie wszystkich restauracji. Zamknięto placówki edukacyjne, kulturowe i rekreacyjne. Zabroniono zgromadzeń w świątyniach oraz wynajem kwater w celach turystycznych. Rozważa się wprowadzenie „godziny policyjnej”.
 
HAMBURG
Poza zamknięciem szkół, muzeów i teatrów w mieście-landzie wprowadzono duże ograniczenia dotyczące wychodzenia na zewnątrz. Zakazano spotkań z udziałem więcej niż sześciu osób oraz zamknięto restauracje. Wyjątkami od ograniczeń są osoby świadczące usługi dostawy oraz grupy osób pracujących zawodowo i rodziny. Zamknięto większość sklepów detalicznych z wyjątkiem supermarketów i innych sklepów, które służą zaopatrzeniu ludzi.
 
HESJA
Zdecydowano o zamknięciu restauracji, barów, kin i dyskotek. Zwiększono limit dotyczący liczby uczestników spotkań ze stu do pięciu osób.
 
MEKLEMBURGIA-POMORZE PRZEDNIE
Zamknięto szkoły, ośrodki kultury, opieki dziennej, wiele sklepów, odwołano imprezy kulturalne i wprowadzono zakaz ruchu turystycznego. Zakazano wjazd osobom spoza landu bez uzasadnionej przyczyny. W przypadku nie przestrzegania nowych przepisów nakładane są kary.
 
DOLNA SAKSONIA
Zamknięto szkoły, ośrodki rekreacyjne i kulturowe. Wszystkie restauracje zostały zamknięte. Jednak zakaz nie obowiązuje przy sprzedaży posiłków na wynos.
 
NADRENIA PÓŁNOCNA-WESTFALIA
Zaprzestano wszelkie aktywności rekreacyjne i zbędne kontakty społeczne. Zawieszono działanie miejsc rekreacyjnych, sportowych, rozrywkowych i edukacyjnych. Zamknięto bary, kluby, dyskoteki, teatry, kina, muzea, biblioteki, restauracje, studia fitness, baseny, sauny, szkoły publiczne i prywatne. Odległość między osobami w miejscach publicznych powinna wynosić co najmniej 2 metry. W Kolonii i Leverkusen zakazano spotkań dla więcej niż 2 osoby (zakaz nie dotyczy rodzin). Nadrenia Północna-Westfalia to pierwszy kraj związkowy, który stworzył „katalog grzywien”, w którym szczegółowo opisano wysokość kary za złamanie zasad bezpieczeństwa.
 
NADRENIA-PALATYNAT
Poza szkołami, zamknięto również restauracje, bary, kina i niektóre specjalistyczne sklepy. Zabroniono organizację spotkań oraz imprez rodzinnych, w których uczestniczy więcej niż 5 osób.
 
KRAJ SAARY
Zdecydowano o zamknięciu szkół oraz miejsc publicznych, jak puby, dyskoteki, teatry, kina, kluby fitness, ogrody zoologiczne i muzea. Restauracje mogą świadczyć jedynie usługi „na wynos”. Zakazano spotkań w kościołach i meczetach oraz wycieczek autokarowych. Dozwolono wyjście z mieszkania jedynie w uzasadnionych powodach tzn. droga do pracy, niezbędne zakupy, wizyta u lekarza. Dopuszczalne są rodzinne spacery, przy zachowaniu  dystansu między osobami.
 
SAKSONIA
Zamknięto placówki edukacyjne i rekreacyjne. Restauracje nie mogą pozostawać otwarte dłużej niż do godz. 18.00. Zabronione zostały wszelkie zgromadzenia, a za złamanie przepisów grozi kara do 2 lat pozbawienia wolności. Obecne przepisy obowiązują przynajmniej do 20 kwietnia 2020 r.
 
SAKSONIA-ANHALT
Obiekty publiczne jak hale sportowe, baseny itp. oraz szkoły zostały zamknięte. Wyjątkami są kursy pielęgniarskie oraz uczące opieki nad osobami starszymi i chorymi. Ograniczenia dotyczące opuszczania mieszkań nie zostały jeszcze wprowadzone. Władze apelują o ograniczenie zakupów tylko do tych niezbędnych.
 
SZLEZWIK-HOLSZTYN
Zamknięto szlaki wycieczkowe na wszystkie wyspy na Morzu Północnym i Morzu Bałtyckim. Zaapelowano do turystów o powrót do domu i przełożenie planowanych przyjazdów na późniejszy okres. Zamknięto szkoły oraz placówki kulturalno-rekreacyjne, zabrania się spotykania w większych grupach. Rozważane jest wprowadzenie godziny policyjnej w przypadku niestosowania się przez ludzi do obecnych ograniczeń.
 
TURYNGIA

Podczas opieki nad seniorem często jesteśmy przeciążeni obowiązkami, niewyspani i zmęczeni. W takich warunkach ciężej zachować pogodę ducha. Irytować i złościć może zarówno brak odpowiedniej pomocy ze strony członków rodziny, czy problematyczne (nierzadko złośliwe) zachowanie osoby starszej oraz tęsknota za najbliższą rodziną pozostawioną w Polsce.
Złość jest zupełnie naturalną emocją i w niej samej nie ma nic złego. Zły i destrukcyjny może być jedynie sposób jej wyrażania. Aby zapanować nad swoją złością i nie pozwolić na to, by przejęła ona kontrolę nad zachowaniem w pracy z seniorami, sugerujemy kilka skutecznych metod:

• Staraj się prowadzić jak najzdrowszy tryb życia – wystarczająca ilość snu i odpoczynku, regularne ćwiczenia fizyczne, relaksacja oraz stały, bliski kontakt z rodziną i przyjaciółmi, pozytywne nastawienie i uśmiech pomagają radzić sobie z codziennymi trudnościami i obniżają tendencję do reagowania na nie złością.
• Naucz się rozpoznawać wczesne fizjologiczne i psychologiczne sygnały świadczące o tym, że narasta w Tobie złość i gniew. Pomoże to zapanować nad sobą, zanim nastąpi niekontrolowany napad złości i zrobisz lub powiesz coś, czego potem będziesz żałować.
• Kiedy poczujesz, że narasta w Tobie złość, powstrzymaj się na chwilę przed dalszym działaniem. Wykonaj kilka głębokich wdechów i wydechów. Kiedy ustabilizujesz oddech, zacznij powoli w myślach powtarzać słowo „spokój”.
• Jeśli poczujesz, że nie możesz się uspokoić, pozostając w sytuacji, która Cię zezłościła, po prostu wyjdź na chwilę z pokoju, aby oczyścić umysł (krótko komunikując rozmówcy, np. „Muszę się uspokoić i zebrać myśli. Zaraz wracam”).
• Po takiej sytuacji zawsze zastanów się co tak naprawdę wywołało Twoją złość. Jasne rozpoznanie przyczyny jest punktem wyjścia dla poszukiwania trafnych rozwiązań pozwalających na zapobieganie wystąpienia lub narastania złości w podobnych sytuacjach w przyszłości.
• Pamiętaj, że pomiędzy Twoimi myślami, uczuciami i zachowaniem istnieje ścisła zależność – to pojawiające się w danej sytuacji myśli prowokują określone emocje, które z kolei wywołują konkretne reakcje i zachowania. Dana sytuacja łatwo może wywołać złość, jeśli myślimy o niej irracjonalnie, generalizujemy i wyolbrzymiamy ją. Postaraj się znaleźć czas na zastanowienie się, jakie myśli pojawiły się u Ciebie w sytuacji, która wywołała złość, a następnie przeanalizuj ją. Jednak nie rób tego bezpośrednio po tej sytuacji. Pozwól, aby najpierw emocje opadły.

W przeciwdziałaniu kumulowania się niezadowolenia i złości niezwykle pomocne jest także postępowanie w codziennym życiu w sposób asertywny oraz aktywne rozwiązywanie i konfrontowanie się z pojawiającymi się problemami, trudnościami i konfliktami. Najważniejsze jest zdrowe, spokojne podejście do problemu.

Kolorowanki mogą kojarzyć się z zajęciem dla małych dzieci, ale ta czynność ma duży wpływ na pamięć, koncentrację, a zwłaszcza samopoczucie, dlatego warto ją wykonywać z osobami starszymi.
Kolorowanie, pomimo, że nie wymaga szczególnych zdolności, jest porównywalne z innymi kreatywnymi czynnościami, jak np. gra na instrumentach, malowanie, czy rzeźbienie. Już sam dobór odpowiednich kolorów powoduje aktywację mózgu. Takie plastyczne zajęcie jest polecane dla osób, u których stwierdzono nowotwory, depresję, demencję, zespół stresu pourazowego, czy chorobę Parkinsona.
Ogromną zaletą kolorowania jest też fakt, że odpowiednie dobranie obrazków sprawia, iż jest to zajęcie dla osób w każdym wieku. Wszyscy w końcu potrzebujemy relaksu i odprężenia. Dlaczego więc nie skorzystać z tego rozwiązania, które działa dodatkowo na wyobraźnię?
Zatem przyjrzyjmy się jakie korzyści niesie za sobą regularne kolorowanie:

• Powrót wspomnień z dzieciństwa – kolorowanie wybudza uczucie beztroski. Przypomina minione czasy, stare przyjaźnie i marzenia, co dla osoby starszej może być tematem do rozmów z opiekunką.
• Redukcja stresu i stanów lękowych – dzięki kolorowaniu następuje pozbycie się lęków, a zarazem zmniejszenie napięcia w mięśniach. Czynność ta pozwala się wyciszyć i zapomnieć o problemach. Jest pewnego rodzaju medytacją.
• Poprawa snu – odpowiednie zrelaksowanie się przy kolorowaniu wpływa na komfort snu - w przeciwieństwie np. do oglądania telewizji, czy wpatrywania się w ekran monitora lub telefonu.
• Poprawa motoryki – skupienie się na szczególe zmusza ręce i palce do wysiłku, co z kolei ma pozytywny wpływ na koncentrację. Przyczynia się do tego aktywacja obu półkul mózgu.
• Synchronizacja obu półkul mózgowych – lewa półkula odpowiada za wybór kolorów, natomiast prawa – ta bardziej kreatywna „podpowiada” jak zmieszać kolory i ewentualnie co domalować, aby ulepszyć dzieło. Ma to też korzystny wpływ na wzrok.
• Poprawa kreatywności – kolorowanie pozwala na stworzenie własnej rzeczywistości, wyrwanie się z codzienności. Dobieranie odpowiednich kolorów wspiera nawet zdolności analityczne.

A więc kredki w dłoń! Zalet jest mnóstwo.

Zaćma (inaczej katarakta) jest chorobą dotyczącą zmętnienia soczewki. Pomimo stosunkowo niegroźnych objawów, nieleczona może prowadzić do ślepoty. Przyczyny choroby nie są do końca znane, ale podejrzewa się, że może wystąpić z powodu urazów, przyjmowania niektórych leków (np. kortykosteroidów), a najczęściej powiązuje się ją po prostu ze starzeniem organizmu oraz występującymi przy tym zmianami metabolicznymi. Z tego względu przyjęło się mówić o zaćmie starczej, która stanowi największy procent przypadków choroby (nawet 48%).
Głównym objawem katarakty jest zamglone widzenie, które nie ustępuje po nałożeniu okularów. Pierwsze symptomy mogą pojawiać się przy silnym oświetleniu, jak i po ciężkiej pracy oczu w zaciemnionym miejscu. Poza tym, można zaobserwować pogorszenie ostrości wzroku, zaburzenie dostrzegania kontrastu kolorów, nadwrażliwość na światło oraz zmianę koloru źrenicy na szarobiały.

W zależności od miejsca wystąpienia zmętnienia w soczewce można wyodrębnić kilka rodzajów zaćmy starczej, choć w większości przypadków mamy do czynienia z postacią mieszaną. Ze wzgląd na zlokalizowanie zmian w soczewce, wyróżniamy:

• Zaćma korowa – zmętnienie występuje w powierzchniowych warstwach soczewki. W bardziej zaawansowanym stadium, poza zmętnieniem obrazu, może pojawić się podwójne widzenie.
• Zaćma podtorebkowa (czaszowata) – następuje zmętnienie o powolnym przebiegu pod tylną torebką soczewki. W związku z lokalizacją silnie upośledza widzenie. Następuje rozszczepienie światła, co utrudnia widzenie z bliska i przy jasnym świetle.
• Zaćma jądrowa – zlokalizowane jest w samym jądrze soczewki. Zmiany występują powoli i nie następuje zmętnienie ostrości widzenia, ale prowadzi do krótkowzroczności.

Tak jak przy wielu innych chorobach – im wcześniej nastąpi zdiagnozowanie, tym łatwiej o powrót do zdrowia. We wczesnych stadiach zaćmy starczej możliwe jest leczenie farmakologiczne w postaci kropli do oczu. Niestety jednak nie powstały jeszcze preparaty powodujące cofnięcie katarakty.
Kiedy zmętnienie obejmuje całą soczewkę, konieczny jest zabieg polegający na usunięciu „chorej” soczewki, a na jej miejsce umieszcza się sztuczną. Ta metoda jest zarówno skuteczna, jak i bezpieczna, ale okres rekonwalescencji jest dosyć długi.
Obecnie istnieje inna metoda wykorzystująca technikę fakoemulsyfikacji. Wykorzystuje ona wibracje ultradźwiękowe do rozbicia i rozdrobnienia zwyrodniałej soczewki, by następnie wyssać powstałe masy. Poza skutecznością cechuje się małym ryzykiem powikłań pooperacyjnych, a okres rekonwalescencji jest krótki. Metodę można zastosować już we wcześniejszych stadiach choroby. Niestety, koszty wykonania zabiegu są dosyć wysokie.

Społeczeństwa oraz rynki światowe negatywnie reagują na szybkie rozprzestrzenianie się koronawirusa (COVID-19). Aktualna sytuacja z północnych Włoch wpływa nie tylko na stosunki międzypaństwowe ale również wymusza na lokalnych władzach podejmowanie konkretnych środków. Bawarskie ministerstwo zdrowia ogłosiło dwutygodniową kwarantannę w miejscowości Starnberg (na zachód od Monachium). Aktualnie blokowane są wolne przejazdy do tej jak i z tej miejscowości.
 
Niemcy dość restrykcyjnie reagują na przypadki tego wirusa i rozpatrują jego funkcjonowanie na wiele aspektów. Jednak warto wiedzieć o nowym koronawirusie kilka podstawowych rzeczy. Większość infekcji jest łagodna. Objawami choroby przeważnie są gorączka, kaszel, duszności i trudności w oddychaniu. Tylko w ciężkich przypadkach infekcja może spowodować zapalenie płuc, ciężki ostry zespół oddechowy, niewydolność nerek, a nawet śmierć.
 
Wirus przenoszony jest z człowieka na człowieka przez infekcję kropelkową (kaszel, kichanie, ślinę – kontakt z innymi w miejscach publicznych to idealne miejsce do tego aby zarażać lub zostać zarażonym).
 

 
Maseczki na twarz nie pomagają!
To podstawowa rzecz, którą każdy powinien wiedzieć. Nie uchronią one człowieka od zarażenia się od innego. Dlaczego? Ten wirus może wchłonąć się również przez nos czy oczy!
 
Wszystkie ośrodki naukowe i instytucje państwowe zalecają większą higienę ciała (w głównej mierze rąk i twarzy).
 
Wróciłem/am z terenów bliskich wirusowi. Co mam zrobić?
 
- Zostań w domu;
- Poinformuj właściwy organ służby zdrowa;
- Wezwij lekarza i poinformuj o przebytej trasie;
- Trzymaj się wytycznych od lekarza;
- Poinformuj swojego pracodawcę;
- Unikaj kontaktu z innymi oraz regularnie myj ręce środkami dezynfekującymi na bazie alkoholu lub wodą z mydłem;
 
Jestem na zleceniu w Niemczech? Jak mam postępować?
 
- Śledź lokalne media (TV, radio oraz Internet);
- Skontaktuj się z koordynatorem zlecenia – dopytaj o możliwości reakcji firmy (organizacja podróży, skrócenie czy przedłużenie zlecenia);
- Zwróć uwagę na podopiecznych – Pamiętaj, że przez swój wiek oraz osłabienia starcze nasi podopieczni są szczególnie podatni na negatywne oddziaływanie środowiska, w którym się znajdują;
- Bądź w stałym kontakcie z rodziną podopiecznego;
- Postępuj zgodnie z poleceniami lokalnej administracji oraz służb – Panika w takich momentach jest zbędna.

HEIMAT - Niemiecki patriotyzm?
 
Podobnie jak wiele innych narodów europejskich, np. Francuzi, czy Hiszpanie, również Niemcy czują się niezwykle silnie związani z własnym regionem i ze swoją małą ojczyzną, którą nazywają „Heimat”. Jest to ta część kraju, gdzie się urodzili i wychowali, gdzie często nadal mieszkają ich rodzice i najlepsi przyjaciele i skąd być może pochodzą także żona lub mąż i teściowie. „Heimat” to kraina dzieciństwa i młodości, do której zawsze powraca się z sentymentem i nostalgią. Ma ona szczególne miejsce w sercu każdego Niemca.
Mniej więcej po trzydziestym roku życia Niemcy zaczynają przejawiać znacznie mniejszą mobilność niż Amerykanie czy Brytyjczycy. Wolą szukać pracy w pobliżu miejsca zamieszkania swojej rodziny, niedaleko rodzinnego domu. Gdy wielkie koncerny decydują się o zamknięciu oddziału lub przeniesieniu w inne, bardziej dogodne miejsce i konieczna jest alokacja pracowników, wielu z nich jest gotowych zrezygnować z pracy i poszukać nowego stanowiska w okolicy, aby nie tracić łączności z miejsce, z którym czuli się związani.
Każdy z regionów Niemiec ma swój określony, niepowtarzalny charakter. Landy różnią się od siebie nie tylko ustawodawstwem (do czego mają pełne prawo z racji federalnej charakteru państwa), ale również w aspekcie kulinarnym czy mentalnym. Utarły się stereotypy, że mieszkańcy Nadrenii są znani z hojności, Szwabi z okolic Stuttgartu to „niemieccy Szkoci” – uważani za skąpców. Obywatele Meklemburgii na wschodzie kraju uchodzą za ludzi pełnych rezerwy, a Bawarczycy za najbardziej bezpośrednich i swobodnych.