Miód poza tym, że doskonale zastępuje cukier, jest źródłem mnóstwa cennych witamin m.in.PP, C, B1, B2, B6, B12, H, kwas foliowy, kwas pantotenowy oraz minerałów, np. żelazo, mangan, kobalt, potas, fosfor, wapń.
W zależności od tego, z jakich roślin pszczoły przynoszą miód do ula możemy wyróżnić rodzaje miodu. Każdy z nich różni się nutą smakową, konsystencją, barwą i innymi działaniami zdrowotnymi wpływającymi na nasz organizm. Warto przyjrzeć się jaki miód  wybrać, aby pomógł nam w problemach, z którymi przyszło nam się zmagać
 
 
Miód gryczany – zalecany dla osób przechodzących rekonwalescencję po przebytej chorobie, cierpiących na miażdżycę, chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze. Polecany przy kłopotach z pamięcią, anemią, osłabieniem organizmu. Przyspiesza gojenie się ran, oraz zrastania kości. Pomaga przy leczeniu jaskry, osłabionego wzroku i słuchu.
Miód lipowy – ma wysoką aktywność antybiotyczną. Pomaga w leczeniu ostrych i przewlekłych chorób, przeziębień, grypy, kaszlu, anginy, zapaleniach zatok i dróg oddechowych. Polecany w chorobach dróg moczowych, schorzeniach reumatycznych, nerwicach, problemach z zasypianiem.
Miód akacjowy – pomocny w leczeniu wrzodów żołądka, dwunastnicy, zapalenia błony śluzowej. Odżywia i regeneruje organizm w sytuacjach zmęczenia umysłowego lub fizycznego, działa uspokajająco i ułatwia zasypianie. Wspomaga leczenie stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, schorzeń nerek i układu moczowego.
Miód rzepakowy – wspomaga leczenie nerek, trzustki, wątroby, układu pokarmowego, układu krążenia, wrzodów żołądka i dwunastnicy. Polecany przy leczeniu układu krążenia, niewydolności mięśnia sercowego i miażdżycy. Obniża ciśnienie tętnicze i pomaga w walce z przeziębieniem. Zalecany dla osób przechodzących rekonwalescencję po przebytej chorobie, dodaje energii, przyspiesza gojenie się ran, a w przypadku oparzeń zapobiega tworzeniu się pęcherzy (stosowany zewnętrznie).
Miód wielokwiatowy – wspomaga organizm przy przeziębieniach, hamuje rozwój niepożądanych bakterii oraz wzmacnia układ odpornościowy. Polecany w profilaktyce chorób serca, problemów z wątrobą, pęcherzyka żółciowego oraz górnych dróg oddechowych, astmie. Przeciwdziała próchnicy i jest często stosowany w kosmetyce.
Miód spadziowy – działa antyseptycznie, przeciwzapalnie, wykrztuśnie, wspomaga układ odpornościowy. Polecany w schorzeniach dróg oddechowych, układu krwionośnego, przewodu pokarmowego, serca, układu nerwowego, schorzenia stawów, przy zaburzeniach trawienia. Ma właściwości odtruwające i wspomaga leczenie anemii, astmy, kamicy nerkowej i reguluje metabolizm. Zapobiega tworzeniu się kamienia nazębnego. Zalecany dla osób pracujących długo przy komputerze.
Miód wrzosowy – polecany przy chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej, zapaleniu jelit i rozwolnieniach. Hamuje rozprzestrzenianie się wirusów i bakterii w organizmie. Posiada właściwości rozgrzewające, zwiększa odporność i pomaga w stanach zapalnych jamy ustanej i gardła. Wspomaga leczenie chorób oczu, przewodu pokarmowego, układu krążenia i serca. Jest często stosowany w kosmetyce.

 
Pierwszy raz artretyzmem (zwanym również dną moczanową lub skazą moczanową) spotkano się już w starożytności. Hipokrates określił ją jako „chorobę królów”, gdyż dotyczyła głównie przedstawicieli klas wyższych. Miało to związek z prowadzonym przez elity stylem życia, a mianowicie częstym ucztowaniem (wręcz objadaniem się), piciem dużych ilości alkoholu oraz niską aktywnością fizyczną. Pomimo upływu lat, choroba stała powszechna, a tylko w Polsce cierpi na nią już kilkaset tysięcy ludzi.
Choroba polega na ostrym zapaleniu stawów. Nazwa „dna moczanowa” (lub „skaza moczanowa”) może pochodzić od jej przyczyny – nagromadzenia się nadmiernych ilości kwasu moczowego we krwi, jego gromadzenia i krystalizacji z racji braku możliwości rozpuszczenia. Moczany (kryształki) odkładają się w stawach, ścięgnach i otaczających ich tkankach powodując stan zapalny. W zależności od umiejscowienia stanu zapalnego stosuje się różne nazwy:

• staw palucha – podagra
• staw kolanowy – gonagra
• staw kciuka – chiragra
• staw barkowy – omagra
• staw kręgosłupa – rachidagra

 
Przyczyny
Podwyższony poziom kwasu moczowego w organizmie (przyczyniający się do artretyzmu) może utrzymywać się bez objawów nawet ponad 20 lat. Według statystyk, na dnę moczanową najczęściej chorują mężczyźni po 40 roku życia.
Do tej pory wyodrębniono trzy główne przyczyny występowania artretyzmu:

• styl życia - bardzo długo za główną przyczynę dny moczanowej uznawano niezdrowy styl życia polegający na nieodpowiednim odżywianiu się i małej aktywności fizycznej.  Niektórzy nadal uważają, że za nadmierną produkcję kwasu moczowego opowiada przesadne spożywanie produktów bogatych w puryny (tj. fruktoza, alkohol, czerwone mięso, owoce morza). Dzisiejsze badania dowodzą, że zaledwie 12% zachorowań wynika bezpośrednio z diety.
• geny - przy powstaniu  choroby ważną rolę odgrywa predyspozycja genetyczna. Mutacja genów może powodować zaburzenia w transporcie kwasu moczowego w organizmie i zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi (tzw. hiperurykemia).
• inne dolegliwości - upośledzenie wydalania kwasu moczowego może również wynikać z przewlekłej choroby nerek albo z przyjmowania niektórych leków. W grupie ryzyka zachorowań są również osoby, które niedawno przeszły operację, są odwodnione, albo cierpią z powodu innych ciężkich chorób.

Na szczęście, dobra wiadomość jest taka, że dzięki regularnym badaniom profilaktycznym można zapobiec tej chorobie.

Zawieranie znajomości po niemiecku | MyOpiekunki

Słowianie zazwyczaj nie stawiają barier pomiędzy życie zawodowym a towarzyskim, co oznacza, że zdarza im się mówić o pracy podczas prywatnego przyjęcia albo spotykać się z kolegami z pracy na gruncie towarzyskim. W Niemczech do niedawna było to nie do pomyślenia. Interesy i życie towarzyskie oddzielano bardzo wyraźnie, co więcej – uznawano za niestosowne rozmowy o życiu prywatnym w pracy i omawianie spraw zawodowych na spotkaniu po godzinach.
 
Amerykanie i Brytyjczycy na posadach w Niemczech wielokrotnie ze zdziwieniem stwierdzali, że ich niemieccy koledzy nierzadko pracują razem przez dwadzieścia pięć lat, a mimo to ani nie zwracają się do siebie po imieniu, ani nawet nie wiedzą niczego o swoim życiu prywatnym. Ostatnimi laty sytuacja nieco się zmienia, ale nadal zauważalna jest znaczna powściągliwość w relacjach zawodowo-towarzyskich, zwłaszcza w starszym pokoleniu. Dlatego dla osób przyzwyczajonych do nawiązywania prywatnych znajomości, rozdzielenie tych dwóch sfer może być bardzo interesujące. Niemcy jednak odbierają je jako coś naturalnego. Po prostu mają inny „system”.
 
Przyjaźń oznacza dla Niemców bardzo szczególną więź, dlatego nigdy nie nadużywają oni tego słowa. Większość z nich ma niewielki, zamknięty krąg przyjaciół i szersze grono znajomych. Przyjaźnie rodzą się zazwyczaj w szkole lub na uniwersytecie, często bywają też związane z miejscem pochodzenia i wtedy trwają nawet przez całe życie. Przyjeżdżając do Niemiec, warto wiedzieć, że zawieranie przyjaźni w tym kraju nie odbywa się szybko i łatwo, a już na pewno nie należy liczyć na zdobycie nowych przyjaciół w miejscu pracy.
 
Gdzie więc poznać bliżej Niemców i zaprzyjaźnić się z nimi? W godzinach pracy Niemcy bardzo intensywnie pracują, ale nie oszczędzają się również w czasie wolnym. Lubią być aktywni fizycznie, dlatego wizyty w klubach sportowych i rozmaite zajęcia na wolnym powietrzu są stałym elementem ich planu zajęć. Niezwykle popularne jest pielęgnowanie ogrodu, a mieszkańcu bloków w dużych miastach mogą dać upust tej pasji na działkach. W całych Niemczech spotkać można ścieżki zdrowia z wytyczonymi miejscami do ćwiczeń sprawnościowych, a także trasy do joggingu i pieszych wędrówek. Nawet niedzielny popołudniowy spacer stanowi ważny rytuał podtrzymywany przez wiele rodzin.
 
Latem zajęcia na wolnym powietrzu bywają bardzo różne, od gry w piłkę nożną po udział w koncertach i spektaklach pod gołym niebem. W parkach i lasach są wyznaczone specjalne miejsca, gdzie wolno zorganizować pikniki z grillem.

Zimowe wieczory i towarzysząca im niska temperatura na zewnątrz sprzyja sięganiu po coś gorącego, co pomoże się rozgrzać. W naszej kulturze rozpowszechniono picie herbat nie tylko rekreacyjnie, ale również jako ważny element posiłków. To dobrze, ponieważ herbata zawiera liczne składniki, które mają korzystny wpływ na pracę organizmu, mowa o katechinie, L-teaninie i antyoksydantach.
 
W dzisiejszych czasach, w których ludzie są przepracowani i często sięgają po suplementy, czy leki, które powodują liczne skutki uboczne, warto zastanowić się nad bogactwem otrzymanym od Matki Natury – ziołami. Kiedy jeszcze dostęp do leków był bardzo ograniczony, nasze babcie potrafiły świetnie poradzić sobie z różnymi infekcjami sięgając tylko i wyłącznie po naturalne metody.
 
Od wieków ziołolecznictwo było wykorzystywane do leczenia wielu dolegliwości i utrzymania dobrego zdrowia. To wspaniały i naturalny sposób na walkę z wieloma dolegliwościami i często jest skuteczną alternatywą dla kuracji według medycyny konwencjonalnej. Jednak zanim wprowadzi się ziołolecznictwo do swojej terapii warto mieć na uwadze, że niektóre zioła mogą silnie oddziaływać na niektóre przyjmowane leki, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.
 
Obecnie w sklepach i aptekach dostępne są herbaty z wielu różnych ziół. Które warto włączyć do codziennego spożywania? Po które warto sięgnąć przy uciążliwych dolegliwościach?
 

• herbata miętowa  - wspomaga procesy układ trawienny poprzez spowodowanie zwiększonego wydzielania soku żołądkowego, przyspiesza metabolizm, łagodzi skurcze żołądka, mdłości, działa rozkurczowo
• herbata rumiankowa – wspomaga trawienie u dzieci (ale nie tylko), likwiduje bóle brzucha, przynosi ulgę przy kolce jelitowej, posiada właściwości antyseptyczne i przeciwświądowe. Często używana w inhalacjach, ponieważ łagodzi ból gardła i udrażnia drogi oddechowe
• herbata imbirowa - poprawia pracę jelit i działa przeciwskurczowo oraz ma właściwości poza skurczowe
• herbata z czystka – źródło witamin, działa antyoksydacyjnie, przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, antynowotworowo. Wspomaga pracę stawów oraz podnosi odporność
• herbata z lipy – wspiera pracę układu oddechowego, ułatwia wyleczenie kaszlu, obniża temperaturę, podnosi odporność, odpręża. Jest odpowiednia dla osób w każdym wieku
• herbata z morwy białej – reguluje gospodarkę węglowodanową organizmu, pomaga utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi
• herbata z melisy – działa uspokajająco, relaksująco i ułatwia zasypianie. Zalecana dla osób narażonych na stres
• herbata z kopru włoskiego – wspomaga i reguluje procesy trawienia, zmniejsza wzdęcia i uczucie pełności
• herbata z pokrzywy – oczyszcza organizm, reguluje układ wydalniczy, pomaga przy problemach skórnych, wzmacnia odporność

Poza właściwościami zdrowotnymi warto również wziąć pod uwagę, że picie herbaty ma również kontekst społeczny. W wielu krajach spożywaniu herbaty towarzyszy rytuał, w których uczestniczą inni. Społeczny aspekt picia herbaty może przynieść ogromne korzyści.

Puzzle to popularna rozrywka wśród osób młodych,
 
Z układaniem puzzli stykamy się najczęściej jako małe dzieci.
 
Może to być zarówno trafiony pomysł na rozrywkę dla dziecka jak i dla seniora. Osoby młode, zarówno jak i starsi zmagają się z podobnymi problemami, tj. koncentracja, sprawność ruchowa dłoni, czy wzrok. Dlatego ważne jest aby zadbać o te sfery niezależnie od wieku.
 
 
Należy pamiętać również o dobraniu odpowiedniego stopnia trudności dla seniora. Inną liczbę elementów powinna mieć osoba starsza, bez wyraźnych dysfunkcji, a inną liczbę osoba z demencją. To samo łączy się z wielkością elementów
 
Korzyści z układania puzzli
Wbrew prostocie tej czynności, układanie puzzli niesie za sobą niezliczoną liczbę zalet. Chodzi zarówno o korzyści zdrowotne, jak i interpersonalne, np. :

• ogólna poprawa kondycji umysłowej
• ćwiczenie zdolności manualnych (zwłaszcza dla osób po udarach)
• wspieranie koordynację wzrokowo-ruchową
• poprawa koncentracji
• ćwiczenie pamięci
• stymulacja wzroku
• czynność absorbująca seniora, pozwalająca opiekunowi na chwilę odpoczynku
• wyciszenie układającego
• wspólne układanie może pomóc nawiązać kontakt z podopiecznymi
• powstający obrazek może pomóc nawiązać rozmowę
• poczucie satysfakcji u seniora z poradzenia sobie z wyzwaniem

Jednak należy pamiętać o błędach, których nie należy popełniać przy układaniu puzzli z seniorem, aby czynność mająca pomóc seniorowi nie stała się powodem konfliktu, czy agresywnych zachowań:

• nie narzucaj czasu układania
• nie krytykuj za wolne tempo układania
• nie podpowiadaj jeśli senior nie poprosi o pomoc
• nie trać cierpliwości jeśli puzzle co jakiś czas spadają na podłodze

 
Jakie puzzle wybrać?
Puzzle dla seniorów cierpiących np. na demencję nie powinny zawierać zbyt wiele elementów, ponieważ to mogłoby ich zniechęcić do układania. Wyzwanie powinno być realne i wiązać się z przyjemnością układania. Dlatego obrazek również powinien wiązać się z czymś miłym, bliskim dla współczesnych seniorów tj. wspomnienia z dzieciństwa, wiosenne krajobrazy, piknik, ulubione owoce itd.
Niektóre firmy produkują teraz specjalne puzzle dla osób starszych, które pozwalają na układanie obrazka w pudełku, z elementami odpowiedniej wielkości, wykonanych z plastiku, które będą odporne na wyginanie, czy pobrudzenie.

 
W dzisiejszych czasach rynek pracy nie ogranicza się do granic państwa. Dzięki otwarciu granic ludzie często wyjeżdżają do pracy za granicą zarówno na czas określony jak i z myślą o zamieszkaniu na stałe w nowym kraju. Mimo to, taka decyzja nigdy nie należy do łatwych, dlatego podpowiadamy jak odpowiednio się przygotować i na co zwrócić uwagę aby wyjazd zakończył się powodzeniem.
 
Sprawdzony pracodawca - szukając pracy na własną rękę wszystkie obowiązki związane z przeprowadzką, podpisaniem umowy, ubezpieczeniem są po stronie pracownika. Często też nie ma pewności, czy firma jest uczciwa i czy w rzeczywistości w ogóle istnieje. Obecnie na rynku istnieje wiele agencji  zatrudnienia, które współpracują ze sprawdzonymi firmami i biorą odpowiedzialność za podpisanie umowy oraz oferują wsparcie podczas trwania kontraktu. Takie agencje nie pobierają od pracowników żadnych opłat.
Wybór miejsca – przed wybraniem kraju powinno się dokładnie sprawdzić nie tylko jakie możliwości daje nam praca w konkretnym kraju, ale jak bardzo życie różni się od tego w ojczyźnie. Warto sprawdzić wysokość płacy, przywileje dla pracowników, obowiązki przy przeprowadzce obcokrajowca oraz poziom życia.
Dokumenty – wyjeżdżając za granicę powinno upewnić się, czy dokumenty potwierdzające tożsamość są aktualne. Poruszając się po większości krajów Europy wystarczy ważny dowód osobisty. Jednak aby dokonać niektórych transakcji tj. otwarcie konta w banku, wymagany jest paszport. Innymi przydatnym dokumentem może być prawo jazdy. Nawet nie posiadając samochodu, możemy mieć możliwość skorzystania z pojazdu na miejscu. Przed wyjazdem należy sprawdzić czy jest honorowane w danym kraju. Kolejnym ważnym dokumentem jest EKUZ (Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego), która zapewnia podstawową opiekę zdrowotną, do której są zobowiązane osoby przebywające na terenie innego kraju. Kartę można wyrobić bezpłatnie w oddziale NFZ w swoim rejonie.
Zakwaterowanie – przed wyjazdem warto upewnić się, czy pracodawca zapewnia zakwaterowanie. Agencje zatrudnienia najczęściej zapewniają pracownikom zakwaterowanie lub pomoc w jego znalezieniu. Często zakwaterowanie jest darmowe albo wymagana jest niewielka dopłata. Jadąc do pracy jako opiekunka osoby starszej zwykle mieszka się w jednym miejscu co podopieczny. Opiekunki mają swój oddzielny pokój i pełen dostęp do mediów (tj. telewizja czy internet)
Znajomość prawa – na terenie EU obowiązujące prawo niewiele różni się od siebie. Są jednak sytuacje w których nieznajomość prawa może nas drogo kosztować. Dotyczy to przede wszystkim ruchu drogowego, limitów prędkości, wyposażenia samochodu, a także znajomości głównych praw pracowniczych, pod warunkiem, że podpisano umowę z zagranicznym, a nie polskim pracodawcą.
Znajomość języka – żeby zdobyć pracę za granicą nie trzeba posługiwać się biegle obcym językiem. Jednak bycie opiekunem osoby starszej jest specyficznym zajęciem, ponieważ zmusza do ciągłej interakcji w obcym języku. Pomimo wymaganego poziomu języka dobrze jest rozwijać umiejętności lingwistyczne i nie ograniczać się tylko do słownictwa dotyczącego obowiązków w pracy. Słownictwo i konstrukcje w zakresie zainteresowań, czy innych sytuacji np. wizyta u fryzjera pomogą nabrać pewności siebie i na pewno zostaną docenione przez osoby, z którymi będziemy mieli kontakt.
Znajomość kultury nowego kraju – ta wiedza pozwoli przybliżyć czego można się spodziewać, dzięki temu można uniknąć niepotrzebnego stresu. Sprawdzenie informacji na temat kultury i zwyczajów w kraju dokąd wyjeżdżamy pomoże lepiej zrozumieć poznanych ludzi i ich zachowania. Będąc na miejscu polecamy spacerować po okolicy w wolnym czasie. Obserwowanie tubylców w parku, czy barze sprawi, że aklimatyzacja przebiegnie naprawdę szybko.
Rzeczy osobiste – mając ograniczony bagaż warto wziąć pod uwagę jakie produkty są powszechnie dostępne w nowym kraju. Żel pod prysznic, krem do rąk, czy lakier do włosów można kupić w niemal każdym sklepie. Natomiast rzeczy osobiste jak leki, czy kosmetyki hipoalergiczne powinno się wziąć w takiej ilości aby zapas wystarczył na kilka tygodni, do czasu aż pozna się miejsca gdzie można kupić nowe.
Kontakt z bliskimi – znając szczegóły miejsca pracy za granicą warto zostawić te dane swoim bliskim. Mogą okazać się przydatne w razie problemów ze skontaktowaniem się. Dzisiejsza technologia pozwala utrzymywać kontakt z bliskim nawet z zupełnie innej części świata. Dzięki  internetowi i różnym aplikacjom pozwalającym na rozmowy głosowe oraz wizualne wyjazd nie musi oznaczać zerwania relacji z bliskimi.
Pozytywne nastawienie – nie trzeba jechać za granicę, żeby wiedzieć jak ważne jest nastawienie do wykonywania nowej pracy. Nawet w chwilach zwątpienia warto pamiętać, dlaczego tam pojechaliśmy. Pozytywne nastawienie do pracy i ludzi sprawi, że nawet rozłąka z rodziną nie będzie taka straszna.

Wspólne dla danego narodu wartości i postawy określają jego polityczne, gospodarcze i społeczne struktury, wpływają też na postępowanie obywateli. Wartości, którymi daje kieruje się naród niemiecki, często różnią się od  tych, jakie wybierają inne nacje europejskie. Okazuje się, że dla Niemców najważniejszy jest porządek, a wszelkie inne cechy powszechnie kojarzone z niemiecką naturą są tylko  jego konsekwencją. On stanowi fundamentalną wartość, obecną we wszystkim, co Niemcy robią.
 
Będąc w Niemczech można zauważyć jak często w codziennym życiu przewija się „Ordnung” – porządek. Zdanie „Ordnung muss sein” oznacza dosłownie „Porządek musi być”. Wyraża ono przekonanie, że we wszystkim jest swoisty ład i system, a nasze życie we wszystkich jego aspektach podporządkowane jest poszukiwaniu tych wartości. Wpajanie potrzeby ładu i sensu oraz demonstrowanie, jak należy ich poszukiwać, to zadanie niemieckiej oświaty i cel przygotowania do życia w społeczeństwie. Porządek stanowi fundament bezpieczeństwa. Nieporządek budzi w każdym Niemcu niepokój i niepewność, dlatego w trudnej sytuacji stara się on przede wszystkim doprowadzić do przywrócenia ładu i przejrzystości sytuacji. W niemieckim systemie wartości porządek jest wyniesiony do rangi narodowej idei, co ma swoje konsekwencje we wszystkich aspektach życia.
Każdy z nas ma określone cechy, które zostały wykształcone pod wpływem wychowania, zdobytej wiedzy i doświadczenia. Jedną z nich może być potrzeba porządku w życiu. Jak wiadomo zazwyczaj wiąże się ona z predyspozycją indywidualną, a nie społeczną. Tymczasem w Niemczech utrzymywanie porządku jest wewnętrzną zasadą narodu.
 
Przekonanie, że porządek należy stawiać ponad wszystko, rodzi określone zachowania. Po pierwsze, jeśli wybiera się przywódcę, to potem okazuje mu się posłuszeństwo. Po drugie, oznacza ono pozytywny stosunek do ludzi, którzy swoje działania planują z dużym wyprzedzeniem i wszystko starannie organizują, oraz dezaprobatę dla tych, którzy mają skłonność do improwizowania albo działają bez zastanowienia. Jeśli ktoś z natury lubi odkładać wszystko na ostatnią chwilę lub polega jedynie na swoim szczęściu, a nie na organizacji, to w kontaktach z Niemcami powinien zmienić swoje własne przyzwyczajenia.
Jednakże istnieją też różnice w sposobie interpretacji porządku jako zasady społecznej w pojęciu Niemców z północy i południa kraju. Mimo to, warto pamiętać, że ta podstawowa zasada niemieckiego społeczeństwa jest w nim bardzo głęboko zakorzeniona, należy więc zawsze się z nią liczyć.

 
Nie bez powodu witamina D jest nazywana „witaminą słońca”. Dzięki promieniowaniu słońca nasz organizm potrafi wyprodukować ją sam. Jest ona wyjątkowo ważna dla organizmu człowieka i pełni wiele kluczowych funkcji tj. pomoc w prawidłowym wchłanianiu i wykorzystywaniu wapnia i fosforu, prawidłowym funkcjonowaniu mięśni i układu odpornościowego, pozwala zachować prawidłowy poziom wapnia we krwi, kościach i zębach, uczestniczy w procesie podziału komórek, a także zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworów i objawów chorób autoimmunologicznych. To tylko część funkcji za które odpowiada witamina D, ale musicie przyznać, że bez niej życie nie byłoby możliwe.
 
Taki mamy klimat…
Największym źródłem witaminy D jest, już wspomniane, promieniowanie słoneczne. Pod wpływem syntezy skórnej, która pod wpływem promieniowania UVB jest w stanie pokryć aż 90% dziennego zapotrzebowania na tą witaminę. Niestety, Polacy zarówno jak i Niemcy żyją w klimacie, w którym od początku jesieni aż do końca wiosny nie mogą liczyć na dostateczną ilość promieniowania słonecznego. Żeby dostarczyć organizmowi odpowiednią ilość promieni słonecznych należy przebywać na słońcu przynajmniej 20 minut dziennie między 10:00 a 15:00, a przy tym mieć co najmniej 60% odsłoniętego ciała.
Co więcej, stosując kremy z filtrami UV, czy inne „blokery” promieni słonecznych, spędzając mało czasu na świeżym powietrzu oraz niedbając o odpowiednią dietę jesteśmy w grupie osób, którym grożą niedobory tej cennej witaminy.
W miesiącach kiedy nie możemy liczyć na odpowiednie nasłonecznienie warto pomyśleć o suplementacji preparatami zawierającymi witaminę D oraz zadbać o dietę bogatą w produkty zawierające tą substancję.
Jej niedobory mogą być fatalne w skutkach. Jeszcze raz przypominamy, że witamina D ma ogromny wpływ na wiele funkcji zdrowotnych niezależnie od wieku, a jej długotrwałe niedobory mogą skutkować zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforowej , osteopenią, osteoporozą, krzywicą u dzieci, obniżeniem odporności, pogorszeniem słuchu, oraz pośrednio mogą sprzyjać rozwojowi wielu chorób, tj.:  choroby wieńcowe, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, astma, stwardnienie rozsiane, niewydolność serca, depresja, choroby autoimmunologiczne, nowotwory.
 
Gdzie jeszcze szukać witaminy D?
Poza preparatami suplementacyjnymi, pod którymi uginają się półki w aptekach, warto także wprowadzić do diety niektóre produkty bogate w życiodajną witaminę, zwłaszcza, że jest to całkiem łatwe.
Największe znaczenie mają dla nas dwie postaci witaminy D, czyli witamina D₂ występująca w organizmach roślinnych, grzybach, drożdżach, olejach roślinnych oraz witamina D₃ występująca naturalnie w organizmach zwierzęcych, tj. tłuste ryby morskie, jaja, ser żółty, wątroba.
Jednak żeby zrealizować dzienne zapotrzebowanie na witaminę D, należałoby zjeść około 20 jajek itd. dlatego w okresie o ograniczonym nasłonecznieniu warto wspomóc się odpowiednimi suplementami diety.